Ο Πολιτισμός είναι συλλογική συμπεριφορά που στηρίζεται στο σεβασμό

Άρθρο της Κυριακής Στεφάνου, υποψήφιας Δημοτικής Συμβούλου με τον συνδυασμού «Ορμή. Όραμα. Ομάδα.» του Πάρη Τσογκαρλίδη στο δήμο Πυλαίας-Χορτιάτη.

Είμαστε ίσως από τους πολύ λίγους συνδυασμούς αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα που έχουμε «θέσεις» για τον πολιτισμό. Θέσεις, δηλαδή άξονες δράσης, συγκεκριμένες δράσεις που στόχο έχουν την αναβάθμιση του πολιτισμού του τόπου μας. Αυτοί οι άξονες δράσης που θα αναφερθούν εδώ γενικά, είναι σχεδιασμένες σε βάθος, σε κάθε λεπτομέρεια και για κάθε χρονική μονάδα.

Και ξεκινάμε με αυτά που έχουμε. Δηλαδή την αξιοποίηση των υπαρχόντων υποδομών που μπορούν να εξυπηρετήσουν ή/και να φιλοξενήσουν πολιτιστικές δράσεις. Για παράδειγμα τα τοπικά «θέατρα» (Πανόραμα, Χορτιάτης, Ασβεστοχώρι, Φίλυρο), τα τρία Πέτρινα σχολεία σε Πυλαία, Πανόραμα και Χορτιάτη και κάθε χώρο που μπορεί να αξιοποιηθεί για την ανάπτυξη πολιτιστικών δράσεων.

Τι σημαίνει αξιοποιώ τις υπάρχουσες υποδομές; Τις αναβαθμίζω, τις συντηρώ έτσι ώστε να είναι χρηστικές και λειτουργικές, χωρίς σημάδια εγκατάλειψης και τις εξοπλίζω κατάλληλα, με ήχο, φώτα, καρέκλες κλπ.

Τι θα τις κάνω αφού τις αναβάθμισα; Τις λειτουργώ! Διευκολύνω την πρόσβαση και τη χρήση τους στους πολιτιστικούς φορείς και τις εθελοντικές ομάδες, ανάλογα με το είδος και τον όγκο των δράσεων τους. Ο Δήμος, πρέπει να υποβοηθά και να διευκολύνει τους συλλογικούς φορείς και να τους υποστηρίζει στο έργο τους.

Οι εθελοντικοί φορείς, έχουν ένα απίστευτο δυναμικό και εμείς θέλουμε αυτό το δυναμικό να το αξιοποιήσουμε, να αξιοποιήσουμε την δυναμική και τη δράση των συλλόγων και των εθελοντικών ομάδων, όχι να την ανταγωνιζόμαστε (στην καλύτερη περίπτωση) και να την υποσκάπτουμε, όπως αυτά που έχουμε ζήσει όλοι μας μέχρι τώρα.

Θέλουμε να αξιοποιήσουμε τους ανθρώπινους και υλικούς πόρους που τώρα είναι αδρανείς αλλά μπορούν να προσφέρουν στον πολιτισμό, είτε για λόγους «αποκλεισμού» με διάφορες αιτιολογίες είτε για λόγους δύσκολων διαδικασιών, είτε λόγω κόστους! (Να σημειωθεί εδώ ότι μέχρι σήμερα κάθε πολιτιστικός φορέας για να λειτουργήσει μια αίθουσα, να κάνει μια παράσταση, μια εκδήλωση, έπρεπε να πληρώσει ένα σεβαστό ποσό σε «συνεργάτη» του Δήμου για να έχει ηχητική παροχή!)

Ανάπτυξη πολιτιστικών δράσεων για όλες τις ηλικίες! Παιδί, έφηβος, ενήλικας, μεσήλικας… ωριμότερος γενικά. Ο πολιτισμός είναι για όλες τις ηλικίες, θέλει όλες τις ηλικίες, αλλιώς δεν είναι πολιτισμός. Ο πολιτισμός επουλώνει πληγές, παράγει καινοτομίες, ολοκληρώνει ανθρώπους, απαντάει σε υπαρξιακά γιατί, βοηθάει στην έκφραση.

Η λαϊκή ρήση λέει: “λαός χωρίς μνήμη, λαός χωρίς μέλλον”. Δηλαδή, αν δεν κατανοήσουμε, αν δεν μπει βαθιά μέσα μας η ιστορία κάθε τοπικού διαμερίσματος, η οποία σημειωτέο είναι πλούσια, βαθιά και διαφορετική, δεν μπορούμε να ευελπιστούμε σε ένα αύριο με αυτοπεποίθηση, με δυναμισμό και κυρίως με αξίες. Αν δεν ξέρεις ποιος είσαι, πάντα θα υπάρχει κάποιος άλλος να σου το πει, και τα κίνητρά του δεν είναι πάντα αγνά!

Ανάδειξη της ιστορίας λοιπόν, κάθε περιφέρειας του Δήμου, μέσα από στοχευμένες δράσεις συλλόγων, σχολείων κλπ για την κατανόηση και αφομοίωση της ιστορίας του τόπου με ταυτόχρονη αξιοποίηση και ανάδειξη ιστορικών χώρων. Εκτός από το τεχνικό κομμάτι που αφορά αναδείξεις και αναπλάσεις ιστορικών χώρων, οι ιστορικοί χώροι πρέπει να αναδεικνύονται με δράσεις, και να ζωντανεύουν με την χρηστικότητα και πολιτιστική αξιοποίησή τους.

Δημιουργία νέων μουσείων (όπως το μουσείο Ολοκαυτώματος στο Χορτιάτη) αλλά και αξιοποίηση και ανάδειξη ήδη υπαρχουσών δομών πολιτιστικής κληρονομιάς 

Τέλος, αν και έπρεπε να μπει στην αρχή («από Θεού άρχεσθε»), η ανάδειξη και αξιοποίηση των πολύτιμων μνημείων – σημείων θρησκευτικής λατρείας. Έχουμε τα μεγάλα μοναστήρια μας, τους πολύ παλιούς ιστορικούς ναούς μας (όπως είναι ο Ναός του Σωτήρος στο Χορτιάτη), τα παρεκκλήσια μας, κρυμμένα σε εκπληκτικούς θύλακες της φύσης. Αξιοποίηση χώρων σε συνεργασία με τη θρησκευτική κοινότητα, υποστήριξη δράσεων για την ενίσχυση του θρησκευτικού τουρισμού, συντήρηση των χώρων με σκοπό να γίνουν ζωτικοί και χρηστικοί από τους πολίτες.

Για μας ο πολιτισμός δεν είναι οι φιέστες, δεν είναι μόνο αυτές! Θα λέγαμε ότι η Αντιδημαρχία Πολιτισμού λειτουργεί τόσα χρόνια σαν Αντιδημαρχία Εκδηλώσεων! «Άρτος και θεάματα» με σεβαστό κόστος, οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό! Καλές και οι φιέστες, αλλά πρέπει να πάμε στην ουσία. Ο πολιτισμός καλλιεργείται, είναι σύνολο ενεργειών, θέλει ομαδικότητα, θέλει συνεργασία, θέλει υποστήριξη. Καλλιεργείται στα σχολεία, στις συλλογικότητες, στο κάθε πολίτη ξεχωριστά. Ο πολιτισμός είναι συμπεριφορά. Συλλογική συμπεριφορά που στηρίζεται σε μια δυνατή λέξη: στον σεβασμό.

Και μεις θέλουμε να καλλιεργήσουμε τον σεβασμό.

Σεβασμό στη φύση, σεβασμό στο περιβάλλον, σεβασμό στον άνθρωπο, σεβασμό στον εαυτό μας.

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο The Opinion